മഴയെ
പേടിച്ച്
പുഞ്ചിരി
തൂകി നിന്ന വാനമിതാ മങ്ങുന്നു
ഇരുള്
മൂടിയ നേരം കുഞ്ഞുചെടിയുടെ
നെഞ്ചില്
ഒരു
തെല്ലു ഭയം വന്നു തിങ്ങുന്നു
ഭൂമി
ദേവി ക്ഷിപ്ര കോപത്തോടുകൂടി
അതാ
തുടങ്ങുന്നു മഹാമാരി
കുഞ്ഞു
ചെടി ഭയ ചകിതയായി നോക്കി
വന്
മരങ്ങള് പോലും കടപുഴകി
ഏതോ
ഒരു കരസ്പര്ശം തലോടിയനേരം
കുഞ്ഞുചെടി
മണ്ണില് നിന്നും കുഞ്ഞി
കൈകളിലേക്ക്
പുതുജീവിതം
നോക്കി നോക്കി